Όσα βιώνουν από το ξέσπασμα της πανδημίας, είναι ένας αγώνας επιβίωσης σε ναρκοθετημένο πεδίο.

Σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι είναι για τους μικρούς επαγγελματίες σε εμπόριο και εστίαση τα μέτρα της κυβέρνησης για την διαχείριση της πανδημίας, με τα οποία, εκτός όλων των άλλων, τους μετατρέπει σε «χωροφύλακες» μέσα στα καταστήματά τους.

Όσα βιώνουν από το ξέσπασμα της πανδημίας, είναι ένας αγώνας επιβίωσης σε ναρκοθετημένο πεδίο.

Όσοι γλίτωσαν από τη βαθιά κρίση και τα λουκέτα τους προηγούμενους μήνες, όσοι βλέπουν σήμερα το εισόδημά τους να εξανεμίζεται από τα τιμολόγια του ρεύματος και την ακρίβεια σε προμήθειες, όσοι έρχονται αντιμέτωποι με τα χρέη των τελευταίων μηνών, τώρα έχουν να αναμετρηθούν με άλλη μια «τρικλοποδιά», συνέπεια των αδιεξόδων που προκαλεί στον λαό η διαχείριση της πανδημίας με κριτήρια κόστους - οφέλους, κόντρα στις λαϊκές ανάγκες.

Το «δεν είμαστε αποδιοπομπαίοι τράγοι», που φωνάζουν από την πρώτη στιγμή, συνδυάζεται με αιτήματα και διεκδικήσεις που αφορούν την επιβίωσή τους, για μέτρα ουσιαστικής στήριξης του εισοδήματός τους, για τα οποία η κυβέρνηση λέει ότι δεν υπάρχει φράγκο, την ίδια στιγμή που μοιράζει 32 δισ. στους ομίλους μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης.

Επίσης, για θωράκιση του δημόσιου συστήματος Υγείας, για μόνιμες προσλήψεις υγειονομικών, μέτρα προστασίας σε μεγάλους χώρους δουλειάς, μέσα μαζικής μεταφοράς, σχολεία.

Πρόκειται για διεκδικήσεις που φέρνουν τους μικρούς αυτοαπασχολούμενους στο πλάι της εργατικής τάξης, ενισχύουν τον κοινό αγώνα, αφού στοχεύουν στον κοινό αντίπαλο:
Την κυβερνητική πολιτική, το κράτος, που εκθέτουν όλο τον λαό σε ανυπολόγιστους κινδύνους.

Θανάσης Τσαγγαράς

Εφ. Έρευνα